‘Είμαστε οι επιλογές μας΄ σύμφωνα με τον Ζ.Π. Σαρτρ και έτσι, σε συνέχεια της γοητευτικής ψυχαναλυτικής ερμηνείας σκέψεων και συμπεριφορών, προέκυψε στα τέλη της δεκαετίας του ΄70 η ανάγκη για ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις βραχύτερες, οικονομικότερες και με περισσότερες αναφορές στην καθημερινή πραγματικότητα του ατόμου.
Έτσι αναπτύχθηκαν βραχείες μορφές ψυχοθεραπείας, μια από τις οποίες είναι και η ΓΑΨ.
Πρώτη φορά διατυπώθηκε ως θεωρία το 1982 από τον A.Ryle και αποτελεί σύνθεση παράλληλων θεραπευτικών θεωριών: της ψυχαναλυτικής, της γνωστικής, της συμπεριφορικής, της θεωρίας προσωπικών κατασκευών του Kelly, της θεωρίας του Vygotsky.
Η ΓΑΨ, λοιπόν, είναι μια βραχεία, ψυχαναλυτικού τύπου ψυχοθεραπεία.